Powszechnie uznaje się, że duch renesansu leżący u podstaw nowożytnej cywilizacji europejskiej, zawiera się w dwóch symbolach. Pierwszym symbolem, który można uznać za początkową oznakę nowej ery ludzkiej myśli i pojmowania świata, jest kopuła Brunelleschiego w Santa Maria del Fiore we Florencji. Drugim, będącym punktem kulminacyjnym tego niezwykłego okresu kultury europejskiej, jest dzieło Michała Anioła Buonarrotiego i innych znanych artystów włoskiego renesansu zdobiące Kaplicę Sykstyńską w Rzymie. Arcydzieło Michała Anioła będące wspaniałą narracją biblijną w malarstwie, a także wyrazem dwóch sił - Boga i twórczej woli człowieka - to aż 1200 metrów kwadratowych ozdobionych freskami artysty przedstawiającego Stworzenie Świata (w latach 1508-1512) i Sąd Ostateczny (w latach 1536-1541). Całość nie została powtórzona dotąd w historii, nie tylko ze względu na wymiar, ale i charakterystyczną dla mistrza wyjątkową umiejętność łączenia w jednolitą całość wizji artystycznej z architekturą. Ta duchowość i zarazem konkretność w sztuce pozostają do dziś niedoścignione. Dzięki sile kolorów i wyrazistości postaci dzieło Michała Anioła stało się dowodem jego ogromnego natchnienia, a zarazem talentu artystycznego. Odczucie magii tego arcydzieła przetrwało wieki i trwa nadal. Każdego dnia dziesiątki tysięcy odwiedzających ze zdumieniem podziwiają obrazy na ścianach, suficie i ponad dwudziestometrowej krypcie Kaplicy Sykstyńskiej.